چرا کشورهای عربی ثروتمند درهای خود را به روی پناهندگان سوری باز نمی کنند؟

کشورهای عربی ثروتمند حوزه خلیج فارس که از گروه های مسلح سوری با پول و سلاح حمایت می کنند،حاضر به پذیرش پناهندگان سوری نیستند این در حالی است که کشورهای دیگر مثل لبنان و اردن پذیرای میلیون ها پناهنده سوری هستند.

مرگ فاجعه بار 70 پناهنده سوری در کامیونی در اتریش این پرسش را به وجود آورده است که چرا کشورهای ثروتمند حوزه خلیج فارس که مدعی حمایت از مردم سوریه هستند،حاضر به پذیرش پناهندگان سوری نیستند.

به گزارش پایگاه خبری و اطلاع رسانی جماران،روزنامه رای الیوم در سرمقاله خود نوشت:حادثه مرگ 70 مهاجر از جمله چهار کودک که بیشتر آنها سوری بودند که در کامیون مخصوص انتقال غذاهای منجمد خفه شدند،اروپایی ها و نه عرب ها را شوک زده کرد. اما به سرعت این شوک از بین می رود زیرا حوادث دیگری چه در خشکی و چه در قایق های مرگ در عرض دریا رخ می دهد.این حوادث نیز تا زمانی که کشتار و تخریب در سوریه ادامه یابد و راه حل های سیاسی عادلانه و منصفانه شاهد نباشیم ادامه دارد.

مهاجران سوری به دست قاچاقچیان شنیع و دولت های اروپایی که درهای خود را به روی شان بستند کشته شدند،کشورهایی که نقش مهمی در مصیبت ها و نابودی کشورشان و کشته شدن بیش از سیصد هزار نفر از مردم سوریه بازی کردند.این مهاجران خفه شدند در حالی که داشتند با مرگ دست و پنجه نرم می کردند اما کسی متوجه آنها نشد.این حادثه پس از گذشت نیم قرن، تجسد دیگری از رمان«مردانی زیرا آفتاب»اثر «غسان کنفانی»نویسنده فلسطینی است که قهرمانانش در جستجوی کار و لقمه نان برای کودکان خود، در کویت و در قلب یک تانکر سوخت زیر آفتاب سوزان مردند.شهدای نیاز و حاجت.قهرمانان رمان غسان کنفانی قربانی دشمن اسرائیلی شدند که سرزمین شان را اشغال و آنها را زمین هایشان بیرون کرد و شهدای کامیون، سوری هایی بودند که قربانی توطئه عربی-جهانی شدند که از رنج ها و نیازشان به عدالت و زندگی بهتر برای نابودی کشورشان و تجزیه آن به بهانه های متعدد سوءاستفاده کردند.

هنگامی که می گوییم اروپا که کشور هایش از بیشترین رفاه و امنیت در جهان بهره مند اند مسئولیت مستقیم مصیبت این پناهندگان را به عهده دارد منظورمان دخالت نظامی اش در کنار آمریکا یا پشت سر آمریکا برای اشغال عراق،بمباران لیبی و دخالت در سوریه است امری که باعث شد پنج کشور عربی تبدیل به کشورهایی شکست خورده شوند که جنگ داخلی و طایفه ای بر آنها حاکم شود و شبه نظامیان مسلح در آنها جولان داده و تبدیل به جنگل سلاح شوند.

بیشتر کشورهای غربی درهای خود را به روی پناهندگان عرب و آفریقایی بستند و چشم خود را به روی مرگ ده ها هزار نفر از آنها که در عرض دریا غرق شدند نیز بستند،به رغم آنکه این کشورها به شدت به این پناهندگان نیاز دارند تا بتوانند ترکیب جمعیتی خود را اصلاح کنند،زیرا شاهد پیری جمعیت خود و کم شدن شمار طبقه نیروی کار جوان هستند بنابر این پذیرش این پناهندگان در بازار کار اروپا نه از سر منت که برای اروپا مفید است.

کسانی که در کامیون مرگ جان خود را از دست دادند،سزاوار این رفتار غیرانسانی نبودند زیرا مساله آنها عادلانه بود و پناهنده شدن شان نیز مشروع بود.آنها برای حفظ جان شان از خمپاره ها و موشک های گروه های مسلح و درگیری این گروه ها با نیروهای دولتی فرار کردند،به همین دلیل همه درهای اروپایی باید به روی آنها و امثال آنها با توجه به همان ارزش های اروپایی که شب و روز دم از آن می زنند، باز شود؛ارزش هایی نظیر پناه دادن به پناهنده و کمک به نیازمند.

امیدوار بودیم که این برادران سوری در معرض این خطرات قرار نمی گرفتند.آنها کسانی بودند که قلب ها و خانه های خود را به روی میلیون ها عرب از لبنانی و فلسطینی گرفته تا عراقی باز کردند و نباید این گونه توهین آمیز و ظالمانه با آنها رفتار شود و مجبور به مهاجرت به اروپا و نه به کشورهای ثروتمند عربی شوند،کشورهایی که به مهارت ها و مغزهای آنها نیازمندند و به لحاظ جغرافیایی و فرهنگی و دینی به آنها نزدیکتر.

لبنان با حجم کوچکش بیش از یک میلیون پناهنده سوری یعنی چیزی نزدیک به یک چهارم جمعیت خود لبنان را پذیرا شده است،اردن نیز یک میلیون سوری را در کنار یک میلیون عراقی پذیرا شده و این کشور خودش در فقر به سر می برد و آب برای نوشیدن این پناهندگان که تعدادشان یک سوم جمعیتش هستند، ندارد.،غذا و امنیت شان بماند.یک زمانی سودان بیش از چهار میلیون آواره اریتره ای و اتیوپیایی و یمن نیز بیش از دو میلیون سومالیایی را پذیرا شدند پس برای چه کشورهای ثروتمند حوزه خلیج فارس که از گروه های مسلح سوری حمایت مالی و تسلیحاتی می کنند و مدعی هستند که از ملت سوریه و آزادی و امنیت و جان مردمش حمایت می کنند، درهای خود را به روی این پناهندگان بسته اند؟برای چه کشورهای ثروتمند حوزه خلیج فارس بدون آنکه بر سر آنها منت بگذارند لقمه نانی برای آنها مهیا نمی کنند و برای چه فرصت کاری برای جوانان پناهنده ای که دارای مهارت و تخصص اند و تولید کننده هستند،ایجاد نمی کنند؟

خداوند این شهدا و همه برادران سوری و عرب دیگر که عرصه بر آنها در کشورهای عربی تنگ شده و جان خود را در عرض دریا یا خشکی در جستجوی پناهی امن از دست دادند،رحمت کند.

نظرات شما عزیزان: