پاتوق پرتقالی

چشم ها می توانند آدم ها را نوازش کنند. کافی است نگاهشان پر

از مِهر باشد و آرامش. این روزها به آدم هایی فکر می کنم که بار ها

با نگاهشان مرا نوازش کرده اند...

اگر آنگونه كه با تلفن همراهتان برخورد مي‌كنيد با خانواده‌تان برخورد مي‌كرديد،

 اكنون خوشبخت‌ترين فرد دنيا بوديد!

   اگر هر روز شارژشان می‌كرديد…!

     باهاشون در روز از همه بيشتر صحبت می‌كرديد!

        پای صحبت‌هايشان می‌نشستيد.

           پيغام‌هايشان را دريافت می‌كرديد.

             پول خرجشان می‌كرديد.

                برايشان زيور آلات تزئينی مي‌خريديد!

                    دورشان يک محافظ محكم می‌كشيديد!

                       در نبودشان احساس كمبود می‌كرديد!

                     حاضر نبوديد كسی نزديكشان شود حتی…!

                 مطالب خصوصی‌تان را به حافظه‌شان می‌سپرديد!

              هميشه و همه جا همراهتان بودند حتی در اوج تنهایی!

           و اگر هميشه همراه اولتان بودند…

        با داشتن يك خانواده خوب و مهربان هيچ كس تنها نيست!

     در ضمن اضافه می‌كنم الان هم كه گوشی‌ها لمسی شده،

  اگر همانقدر كه گوشي رو لمس می‌كنيد خانواده‌تان را نوازش كنيد

كلی خوشبخت می‌شويد…