پاتوق پرتقالی

خبرآنلاین: یک کارشناس مسایل استراتژیک معتقد است که قطع حمایت های تجهیزاتی سازمان سیا از شورشیان و مخالفان اسد دخلی به تقویت حضور نظامی امریکا در این کشور ندارد.

مرتضی خوانساری کارشناس روابط بین الملل درباره تصمیم آمریکا مبنی بر پایان فعالیت و حمایت سازمان جاسوسی سیا از مخالفان سوری به خبرآنلاین گفت: «سیا قرار است عقب نشینی کند اما امریکا حضور نظامی و سیاسی خود را حفظ خواهد کرد.

این دیپلمات بازنشسته با اشاره به اینکه فعلا زود است در خصوص تصمیم سیا برای مخالفان سوری تحلیلی ارائه داد تاکید کرد مشکل اینجا است که هر تحلیل امنیتی در سوریه پای ایران را هم به میان می کشد که طرح آنها به مصلحت نیست.

خوانساری در خصوص اینکه آیا این تصمیم امریکا و سازمان سیا می تواند یک نوع عقب نشینی تلقی شود یا خیر،  گفت: « اگر قرار باشد این را یک عقب نشینی تلقی کنیم باید بگوییم که وقتی قرار است امریکا عقب بکشد حتما امتیازی گرفته است و آن وقت باید دید این امتیاز چه بوده است.

این کارشناس در پاسخ به این سوال که ارزیابی شما از این امتیاز چیست گفت: اکنون برای هرگونه ارزیابی زود است اما هرامتیازی که روسیه در سوریه به آمریکا بابت هر چیزی بدهد به نوعی از کیسه ایران و حزب الله هم خرج شده است.

خوانساری در خصوص وضعیت کنونی در سوریه و تبادلات اطلاعاتی میان روسیه و سوریه گفت: ورود امنیتی یعنی ورود به اطلاعات و جابحایی های محرمانه. حتی اگر اطلاعات درستی هم وجود نداشته باشد هر تحلیلی به ضرر حضور ایران و حزب الله در سوریه خواهد بود.

این کارشناس بین الملل در خصوص پشت پرده این تصمیم امریکا گفت: «ممکن است که آمریکا و سیا به شرطی عقب کشیده اند که ایران و حزب الله از مرزهای مشترک سوریه و اسراییل خارج شوند و نیروهای روسیه جایگزین شوند. در مقابل دست سوریه برای مقابله با نیروهای القاعده که در اطراف دمشق و مرز با لبنان مستقر هستند، باز گذاشته خواهد شدتا آتها را سرکوب کنند. با سرکوب القاعده  اوارگان سوری اسکان داده شده در لبنان می توانند  بازگردند و احتمال می رود که  بخش قابل ملاحظه ای از آنها طرفداران اسد باشند.

خوانساری در نهایت گفت: «این یک سناریو و یا یک گمانه زنی است که کمی می تواتد به واقعیت تزدیک باشد. اما واقعیت این است که اگر ایران سرپل های راهبردی خود را در سوریه از دست بدهد آنگاه فقطا باید به ماندن اسد تا برگزاری انتخاب زیر نظر سازمان ملل دل خوش کند. بعد از انتخابات هم در صورت رفتنی شدن اسد معلوم نیست دولت بعدی که سرکار می آید  موقعیت کنونی ایران را پذیرا باشد.